sonra herkes gelişirken sen bu yıkımla uğraş kafanı kaldırama

zaten insanları geçim derdine düşürerek. herşeyi yapıp yaptırıyorlar ülkede. millet geçim derdinden başını kaldıramıyorki. her kesim için uyutucu ilaçları var.

KAYBOLAN İNGİLİZ ALAYI
Ocak 7, 2007

KAYBOLAN İNGİLİZ ALAYI “21 Ağustos 1915 günü savaşın en şiddetli ve son anlarında Anzak Suula Koyu 60. tepede gün ağrırken gök berraktı.Görünürde altı veya sekiz tane, hepsi birbirinin eşi olan ekmek somunu biçimindeki bulut, 60. Tepe’nin üzerinde yayılmış duruyordu. O sırada saatte 6 veya 8 kilometrelik bir hızla güneyden esen meltem olmasına rağmen, bu bulutların ne biçimleri ne de yerleri değişmiyordu.
Meltemin etkisiyle kayıp gitmediler. Bunlar bulunduğumuz yere göre 60 derecelik bir yükseklikte asılı duruyorlardı. Bulut kümesinin tam altına gelen yerde toprağın üstünde duran aynı biçimde bir bulut daha vardı. Yaklaşık 250 metre uzunluğunda, 65 metre yüksekliğinde ve 60 metre genişliğindeydi. Bu bulut oldukça yoğundu. Yapısı katı maddeymiş gibiydi. İngilizlerin bulunduğu bölge savaş yerine 1000 metre kadar uzaklıktaydı. Bütün bunları Yeni Zeland kıtasının birinci sahra birliğine bağlı 3. bölükteki 22 asker öldü. Aralarında biz de vardık.İçinde bulunduğumuz siperden güneybatı doğrultusunda yere inmiş bulut duruyordu.
Bulunduğumuz yer 60. Tepe’ye göre 90 metre daha yukarıda olduğundan üstten görebiliyorduk.Bu bulut daha sonra Kayaçık Dere denilen kuru bir derenin yatağına doğru ilerlediğinde onun daha önce durduğu zemine bütünüyle görebildik. Bu bulut diğerleri gibi açık gri renkteydi. Daha sonra 4. Norfolk Taburu’nun bu kuru dere yatağında harekete geçerek 60. Tepe’ye doğru uygun adım yürüyüşe geçtiğini fark ettik. Buluta vardıklarında hiç çekinmeden dosdoğru içine girdiler. Ama tekrar içinden çıkıp 60. Tepe’de savaşa katılan hiç bir kimse olmadı.
Bir süre sonra askerlerin sonuncusu da görünmez olunca , bulut sanki yükünü almışcasına yerden yükseldi.Herhangi bir bulut gibi yukarıda duran diğerlerine ulaşıncaya kadar yavaş yavaş havalandı.Bu ana kadar yukarıdaki bulutlar yerlerinde duruyorlardı Yerdeki bulut yükselip aynı hizaya gelir gelmez birden kuzeye doğru uzaklaşmaya başladılar.Trakya istikametine doğru gittiler. Bir saat içinde de gözden kayboldular. Savaş sonunda bu tabur kayıp veya yok edilmiş sayıldı.Anzak çıkarmasının 50. Yılında geç de olsa aşağıda imzası olan bizler anlattığımız bu olayın kelimesi kelimesine doğru olduğunu beyan ederiz.

İstihkam eri 4/165 künyeli, F. Reichardt. Malata Bay Of Plenty

İstihkam eri 13/416 künyeli , D.Nevnes . 157 King Street Cambridge.

J.L. Newman, 75 Freyberg Street Octumoctai Tauranga.

21.08.1965 / AVUSTRALYA

NOT : 1- İngiliz baş komutanı General Hamilton, bu olayın vuku bulduğu günü korkunç itirafı, yine bir gün sonra günlüğüne şöyle geçirir: “22 Ağustos 1915 günü Çalılık arazi içinde cereyan eden karşılıklı düello korkunç bir şekilde hükmünü sürdürdü. Sis ve topçu ateşi yönünden, Allah dün Türklerden yana idi…” der.
2- Savaştan sonra 1918 yılında İngiltere hükümeti, Türkiye’ye resmi bir yazı gönderir.v Ve kaybolan alayın akibetini sorar.Ve Türkiye şöyle bir cevap verir: “Türkiye ne onları esir etmiştir, ne de ölüm kayıtları vardır.Hiçbir şekilde, bu askerlerle ilgili bir bilgiye sahip değildir.”
3- Bu olayın görgü tanıkları olan yukarıdaki üç Yeni Zelandalı asker savaştan tam 50 yıl sonra basın önünde bu itirafta bulunmuşlardır.

ÇANAKKALE SAVAŞLARININ İBRETLİK HİKAYELERİ kategorisinde

Bu beni de çok etkiler,yıllar önce İngiliz bir komutanın eskiden kalma çevirisini izlemiştim adam anlatırken bile hala o günlerin etkisindeydi..

baksana tolga biz görmediğimiz halde etkileniyoruz

İşte o dönemki milletin iman gücünün bi örneği daha.

chathirti demiş ki:

abicim ellerine sağlık. bugün bakabildim daha. nerdeyse gitmiş gezmiş kadar oldum sayende. vede çok duygulandım resimleri incelerken yazılarını okurken. inş. ilk fırsatta bende giderim ksımetse

inşallah be n doyamıyorum gitmeye ve her defasında yeni gidiyormuş gibi heyecanlanıyorum

İNSANLIK DERSİ :

Çanakkale Savaşlar’ında savaşıp, bir kolu ile bir ayağını kaybeden Fransız Generali Bridges, yurduna döndükten sonra anlattığı bir savaş hatırasında şöyle diyor:
“Fransızlar, Türkler gibi mert bir milletle savaştıkları için daima iftihar edebilirsiniz.Hiç unutmam.Savaş sahasında döğüş bitmişti.Yaralı ve ölülerin arasında dolaşıyorduk az evvel, Türk ve Fransız askerleri süngü süngüye gelip ağır zaliyat vermişlerdi.Bu sırada gördüğüm bir hadiseyi ömrüm boyunca unutamayacağım.Yerde bir Fransız askeri yatıyor, bir Türk askeride kendi göleğini yırtmış onun yaralarını sarıyor, kanlarını temizliyordu.Tercüman vasıtası ile şöyle bir konuşma yaptık:
- Niçin öldürmek istediğin askere yardım ediyorsun? Mecalsiz haldeki Türk askeri şu karşılığı verdi:
“Bu Fransız yaralanınca cebinden yaşlı bir kadın resmi çıkardı.Birşeyler söyledi, anlamadım ama herhalde annesi olacaktı.Benim ise kimsem yok.İstedim ki, o kurtulsun, anasının yanına dönsün”. Bu asil ve alicenap duygu karşısında hüngür hüngür ağlamaya başladım.Bu sırada, emir subayım Türk askerinin yakasını açtı.O anda gördüğüm manzaradan yanaklarımdan sızan yaşlarımı dondurduğunu hissettim.Çünkü, Türk askerinin göğsünde bizim askerinkinden çok ağır bir süngü yarası vardı ve bu yaraya bir tutan ot tıkamıştı.Az sonra ikisi de öldüler…”

Fransız Generali BRIDGES
Çanakkale Savaşları komutanı.

GAZİ MEHMET AŞKIN’IN ANLATTIKLARI:

“İngiliz donanması Saroz’dan top atışları ile bize son derece ağır kayıplar verdiriyordu.Böyle bir atıştan sonra, aynı, birlikte silah arkadaşım Recep Eniştemin iki ayağı kopmuş çalıların üzerinde gördüm, henüz sağ idi.Yanına kadar gidebildim.Onu o vaziyette görünce ağlamaya başladım. Henüz ruhunu teslim etmeyen Recep Eniştem:

“Kardeşim niçin böyle ah edip aglarsin, benim cigerimi daglarsin! Allah’ in verdigine merhaba! Takbir- i Rabbani böyle imiş! Onun kazasi geri çevrilmez ve hükmüne mani yoktur. Elimizden ne gelir.Arzuladigim savaş yolunda oldu.O saadet bana yeter! Sen sag kalirsan, anamin elini benim içinde öp! Emzirdigi sütleri helal etsin!” dedikten sonra:

“Başimi kibleye dogru çevir!” diye bildi… Ruhu çoktan uçmuştu…

“Halil, bölükte süngü hücumuna kalkmıştı, ağır bir yara alarak yanıma yıkıldı.Bir mütted sessiz kaldı ve sonra: “Ahiretlik ölümüm yaklaştı, öldükten sonra cesedimi geriye götürtme, buraya ellerinle göm! Üzerimde harbediniz! Ta ki Gazilerin ayak seslerini Allah! Allah! Nidalarını rahatlıkla duyayım!” dedi ve gülerek ruhunu teslim etmişti

“Karayürek deresi’ne doğru iniyorduk: Bir akşam beni keşif kolu çıkardılar bu derenin yatağında geziniyordum.Çok susamış idim. Dere şırıldıyordu, mataramı doldurdum. Birkaç yudum içtiğimde, içtiğim suyun tadı çok başka idi avucuma mataradan su aldığımda, matarama doğdurduğum suyun kan olduğunu anladım.”

İnsanın okurken bile tüyleri diken diken oluyor.

Evet o nedenle hergün birşeyler bulup eklemeye çalışıyorum güncel tutmaya gayret ediyorum

Sağolasın abicim ellerine sağlık.

Rahmetli Özal birgün japon bir bakanı makamına davet eder milli şuuru arttırmak için neler yapıyorsunuz biz ne yapmalıyız der bir rapor ister kendisinden bakan da araştırayım size sunarım der aradan uzunca bir zaman geçer bakan raporu hazırlar Özal yurtdışında olduğu için bir yetkiliye kendisine ulaştırılması için verir.
Özal gezi dönüşü raporu alır raporda şunlar yazılıdır:
Biz çocuklarımız 7-8 yaşına gelince onları önce teknolojimizle büyüleriz onlara teknolojimizi tanıtır gösteririz sonra onları alır atom bombası atılan yere götürürüz onlara ya çok çalışır ilk gördüğünüz gibi güç içinde yaşarsınız yada çalışmassanız böyle bombalanırsınız deriz ve onlara böylece milli şuuru aşılarız .

sizin ise milli şuur konusunda aslında zorlanmamanız gerekiyor çünki tarihiniz destanlarla başarılarla dolu mesela incelediğim kadarıyla dünyanın hiçbir yerinde olmayan görülmeyen bir Çanakkale zaferiniz var çocuklarınızı buralara taşıyıp onlara bu zaferi anlatınız burada yaşananları ne şartlarda bu zaferin kazanıldığı anlatınız bakın bizim bu konuda çocuklarımıza anlatacak bir zaferimiz yok utancımızla onlara aşılamaya çalışıyoruz

Bunun üzerine Özal zamanında Çanakkale gezileri başlar ve çığ olur inşallah daha da çoğalır

İnşallah.

Bizim gittiğimiz gün 1 mayıs cumartesi günü sabah saat 7 civarında 600 otobüs kayıtlıydı gezi için ve dahada geliyordu bu sayı okulların kapanmasıyla çok daha fazla derecede artacaktır

Evet abi kesinlikle öyle. Biz lisedeyken bizim okul müdürümüz. sık sık vurgulardı, mutlaka çanakkaleye gidin oraları görün diye. o Kokuyu hissedin mutlaka derdi. kendisi gezi yapmayı planladı ama yeterli çoğunluğu bulamadıydı sanırım o zaman okulda. İnş. bende ilk fırsatta giderim birgün.

bizim gittiğimiz zaman okulların daha çok gezi yaptığı dönemdi bir sürü okul ismi gördüm ülkemin heryerinden okullar kapanınca aileler başlayacak bu kez ve heyecan hiç bitmeyecek

Gidersem, zaten senden bilgi alıp irtibata geçmeden gitmem zaten büyük ihtimal.

İyi olur sana iyi bir rehber bile ayarlama imkanım var

Mükemmel olur valla.

Tamam o zaman gideceğin vakik irtibata geçiyoz ben temmuzun 15 inden sonra birkaç günlüğüne gideceğim hatta çünki birgünde gezip gördüklerim bana yetmedi tamamını acele etmeden gezmek istiyorum imkan bulursamda şehitlikte sabahlamak istiyorum bu gezime inşallah Tolga katılacak uygun olursa tabi bakarsın sende müsait olursun o zamanlarda

Bende katılmayı çok isterim abi valla. ama o tarihte zor gibi. çünkü temmuzun 15-17 si gibi benim amcaoğlunun düğünü var. Sadıcıda ben olabilirim. Farklı bi tarihte olsaydı gelebilirdim. Kısmet artık.

Tabiki kısmet o vakit bi gelsin bakarız

ok

biraz daha kalabalık olursak buluşma düzenleriz belkide çanakkalede buluşmada bir başka olur